Silesia Jungle: Gdzie jest Blücher? Może na molo?

Okręt podwodny Marynarki Wojennej III Rzeszy zatopiony podczas II wojny światowej [1]

Witamy w drugiej odsłonie ciekawych miejsc w Ustce. Skupiliśmy się w tym materiale na niemieckich obiektach militarnych: trzecie molo i bunkry Blüchera. Ustka miała być jednym z najlepszych zapleczy militarnych III Rzeszy, w tym celu planowano budowę ogromnego basenu portowego, oraz tajną baterię która miała być niewidoczna dla samolotów wroga. Powiększonego basenu portowego nigdy nie dokończono, a wg historyków bateria nie udzielała się militarnie podczas II wojny światowej. Po więcej zapraszamy do dalszej lektury ;)

1. Trzecie molo

Usteckie trzecie molo to żelbetowy obiekt, wrzynający w się w morze przy zachodniej plaży. Miały tu bazować najeżone działami krążowniki i tankowce z ropą. W ramach czteroletniego planu budowy III Rzeszy Hermann Goering zatwierdził na tą inwestycję dziesiątki milionów marek. Otwarcie wielkiego terminalu Hitlera zaplanowano na wiosną 1941 roku. Ale wybuchła wojna i zamiast dwóch kilometrów molo zbudowano tylko około 200 metrów.
Do pomysłu dokończenia inwestycji powrócono w latach 70. XX wieku, w dobie inwestycji ekipy Edwarda Gierka. Tym razem molo miało się stać elementem wielkiego kompleksu stoczniowo – portowego. Plan rozwoju przewidywał stworzenie w Ustce do roku 2010 ośrodka przemysłu okrętowego [3].

Niemiecki plan strategiczny z lat 30 XX wieku [2]

Schemat trzeciego molo

2. Bunkry Blüchera.

Bateria Blüchera została zbudowana przez Niemców na przełomie 1938 i 1939 roku. Zlokalizowano ją na wydmie tuż przy porcie. Baterię nazwano imieniem feldmarszałka Blüchera, związanego ze Słupskiem patrona miejscowego pułku kawalerii.

Bateria składa się z:

- Czterech dział kalibru 105 mm.(obecnie działa nie istnieją)

- Trzech samodzielnych stanowisk ogniowych dla dział o wadze 7,5 tony

- Żelbetonowych działobitni, w tym dwie połączone podziemnymi korytarzami ze schronem dalmierza,

- Schronu dalmierza

- Stanowiska dowodzenia

- Sypialni dla około 40 - osobowej załogi

- Ubikacji

Cztery działa mogły wystrzeliwać pociski o wadze 20 kilogramów, na wysokość 12 kilometrów do okrętów oddalonych o 17 kilometrów od Ustki.

Ustecka bateria należała do Marine - Flak Division 243 z siedzibą w Kołobrzegu. Sformowana w sile 4 a później 5 baterii, rozwiązana we wrześniu 1939r. Całość podlegała dowództwu w Swinoujściu (III Marine Artillere Abteilung). Jej dowódcą był porucznik MA Haueisen. W 1945 roku działa zostały wysadzone w powietrze, a przez dwa lata teren znajdował się pod kontrolą Armii Czerwonej [4].

Lotnicze zdjęcie baterii Blüchera [3]

Holowana armata przeciwlotnicza S-60, 57mm, prod. ZSRR

Budka strażnicza

Fragment baterii

Działo 88 mm, które najprawdopodobniej znajdowało się w baterii

Działobitnia zachodnia

Zdjęcie panoramiczne, na którym można zauważyć nisze
gdzie znajdowały się podręczne magazynki amunicji

Działobitnia środkowa

Działobitnia wschodnia

Działobitnia działa prowadzącego

Widok z działobitni prowadzącej na wejście wschodnie

Dalmierz artyleryjski [2]

Stanowisko dalmierza

Schemat części podziemnych [2]

Wejście środkowe

Wejście środkowe z widoczną na ścianie swastyką

Wejście wschodnie

Węzeł łączności

Łącznościowiec

Żołnierze III Rzeszy

Pomieszczenie sanitarne: umywalnia i latryna

Znaczenie wojskowych sanitariatów dostrzeżono w XIX wieku. Jeden z generałów mówił, że dzięki lepszym latrynom Austro-Węgry pokonają Włochów. Bateria Blüchera miała dwie ubikacje: drewnianą na zewnątrz do codziennego użytku, oraz przewidzianą na sytuacje bojowe, zlokalizowaną w tym pomieszczeniu.